Okurken neden çalışmak istedim?

Merhaba, bu yazımda Atatürk Üniversitesi Endüstri Mühendisliği bölümünde okurken QNB Finansbank Çağrı Merkezinde tam zamanlı çalışmak gibi hayatımın önemli bir tecrübesinden bahsetmek istiyorum.

Üniversiteyi kazandığım ilk yıl kendi tabirimle kafa hazırlığı yılı geçirdim. İkinci seneye geçtiğimde bir şeyleri toparlamak ve artık başlamam gerektiğini fark ettim. İlk dönem bir ders hariç tüm derslerimi verdim. Ancak çok saçma bir sistem olan yeterli ortalama sisteminde ortalamam yeterli olmadığı için üstten ders alamadım. Sadece iki ders alabildim. Ortalaması normal olan arkadaşlarım derslere gidiyorken kendi başıma takılıyor olmam aslında güzeldi. Genel yapıyla güzel ama bazen okuduğum ilin bana verdiği eksilerle beraber sıkılmaya başladım.

Genel anlamıyla keyfine düşkün yaşamayı seven bir yapım var. Aslında bunu her insan kadar yaptığımı düşünüyorum ama arkadaşlarımın geri dönüşleri hep bu şekilde oluyor. Dersten boş kalan zamanlarımı Erzurum’da dahi olsam değerlendirmek istiyordum. Ama ne kadar çok adım o kadar çok gider anlamına geliyordu. Kendi kendime otururken elime geçen para ve yapmak istediklerim arasında ki dengeyi nasıl sağlayacağımı uzunca bir süre düşündüm.

Erzurum’da ne iş yapabilirdim ki?

Genelleme yapmak çok doğru değil ancak Erzurum hizmet ve yemek sektörü olarak çalışılamayacak bir yer olarak görüyorum. Hem hizmet verilen kitle hem de daha önce bunu yapan bir insanın isteklerini karşılamayacak geri dönüşler veriliyor. Neler yapabilirim diye düşünürken ilk önce çok şaşırdığım Çağrı Merkezleri olduğunu gördüm.

Nasıl yapabilirim, ne isteniyor diye baya düşündüm. Başvurular yaptım. Ancak biliyorsunuz iş başvuruları geri dönüşleri çok üzücü şekilde uzun sürüyor. Başvuru yaptığımı dahi unuttuğum bir süre sonrasında geri dönüş geldi. Online sınava girmem için bir link gönderildi. Koşarak eve gidip mülakatı çözüp geri dönüş yapılmasını bekledim. Yapıldı ve mülakata çağırıldım. Şimdi bakınca 32 ay boyunca çalışma serüvenim gerçekleşti.

İşe girerken uykuma, gezmeme, yememe içmeme çok önem veren çok rahatıma düşkün biri olduğum için yapıp yapamayacağım konusunda soru işaretleri kafama düştü.

İşe başladığımda iki ay eğitim aldım. Girişte öncelikle yazın sonuna kadar çalışıp çıkabilirim diye düşünüyordum. İşe girdikten sonra bunu yapabildiğimi fark edip devam etme kararı aldım.

Üniversite Okurken Çalışmanın Artıları ve Eksileri

1- Kendi ayaklarının üzerinde durabilmek:

Bir şeyler yapmak istediğimde öncelikle paramı, giderlerimi, ay sonunu düşünmek istemiyorum. Önceliğim bunu yapmak isteyip istemediğimi sorgulamanın rahatlığını yaşamak istiyorum. Tabi öğrenci olarak elde ettiğiniz gelir genellikle aileniz tarafından veriliyor. Ailelerin ne kadar verdiği ya da yapmak istedikleriniz herkes için tamamen değiştiği için her zaman yeterli olmayabiliyor. Türkiye şartlarında asgari ücretin biraz daha üzerinde ücretler kazanmaya başladığınız zaman o parayı dengelemek, değerlendirmek gibi sorumlulukların altına giriyorsunuz.

2- Zaman yönetimi:

Zaman yönetimi üzerine saatlerce konuşabileceğim ve yazabileceğim konudur. Hangimiz telefonu, bilgisayarı karşımıza alıp sosyal medya ya da oyunlarda kendimizi kaybedip saatin kaç olduğunun farkına varmadan kaç günümüzü geçirmiyoruz? Sabah kalkınca yapacağın bir sorumluluğun yoksa o yataktan bile çıkmak bazen anlamsız olabiliyor. Gününü ne yapacağını planlarken gününü bitirenler de burada mı?

3- Sorumluluk sahibi, stres yönetimi:

Kendi kendimize sorarsak genellikle sorumluluklarımızı hepimiz er ya da geç olsa bilen kişiler olduğumuzu düşünürüz. Ancak hayat her zaman bizi normal durumlarla karşılaştırmaz. Canımız sıkkın olabilir. Ama haftanın en az 5 günü sorumluluğunuz varsa her şeyi kaldırıp atamazsınız. Bugün yataktan çıkasım yok dışarı çıkmayacağım diyemiyorsunuz. Bazen dersiniz hastalığa dayandırabilir ya da izin isteyebilirsiniz. Ancak bu her zaman olmayacaktır. Bu sayede yaşadığınız sorunların içerisinde bile onları aşabilecek ve sorumlulukların üstesinden gelebilecek kuvveti kendinizde bulmanızı sağlayacaktır.

4- Hayır diyebilmek:

Arkadaşlarınız eğlenirken, oyun oynarken, dışarıda gezerken sizi de çağırabilir. Kim çıkmak takılmak istemez ki? Boş olduğunuzda o an yapmanız gereken bir şey dahi olsa bir sonraki güne erteleyebilir, kendinize anlık tatiller çıkarabilirsiniz. Ama çalışıyorsanız, yarın erken kalkmanız gerecektir. Elinizde ki zamanı yapmanız gereken şeylerle harcamazsanız eğer yarın olmayan zamanınızda yapmanız gereken şeyleri yapamayacak ve yarım bırakacaksınızdır. Bu sebepten ne kadar planlı yaşamayı sevmesem de zaman kısıtları sebebiyle o an tatlı gelen şeye bile hedefleriniz doğrultusunda hayır diyebilmeyi öğreniyorsunuz.

5- Sınav haftası:

Çalıştığınız yer kurumsal bir firma ise yıllık izinler belirli sayıda ve bence yetersiz olması sebebiyle öyle sınav haftamda alırım iznime bakarım keyfime diyemiyorsun. Çünkü aileni, yaşadığın şehri, arkadaşlarını özlüyor işten sıkılıyor bazen uzaklaşmak istiyor insan ve bu tercihi yaparken çok arada sırada kalabiliyorsun.

5.1- İş yerleri için sınav haftası

Çalışma hayatında kurumsal firmalar okula önem veriyor, sınavlara gönderiyor ama benim sınavım var hadi ben bugün az çalışayım diyemiyorsun. Çünkü orada bir iş var yapılması gereken kimse size göre bir plan yapamaz. Kaçırdığın notları tamamlamak, sınavlara son gece çalışma diye bir şey artık hayatınızda bulunmuyor. Çünkü son güne bırakılmış bir sınava sabaha kadar çalışıp işe gitmeniz çok sağlıksız olacaktır -ki benim gibi finansal zarar çıkabilecek bir işte çalışıyorsanız- hata kaldırmayacak yapılar içerisinde olabiliyorsunuz.

Uykusuz gidip hiç bir işi yarım yamalak yapamazsınız. Sizin o gün çok önemli bir sınavınız var ve iş yerine gidince bu havalar ne olacak konuşan insanların içerisinde bulunabiliyorsunuz. Çok farklı dünyaların insanları olduğunuzu, uzaydan düştüğünüzü falan düşünüyorsunuz bazen.

6- Sosyallik:

Tamam paramızı kazandık artık her şeyi yapar mıyız derken bir bakıyorsunuz ki o kazandığınız parayı dilediğiniz gibi harcayacak zamanınız kalmamış. Zamanınız o kadar değerli oluyor ki, izin günlerinizde sabah kalkıp işte bugün benim günüm diyerek, arkadaşlarınız için sıradan bir gün olan sizin izin gününüz bir an için kutsal bir gün oluyor.

Sosyallik konusu kişiden kişiye göre değişecektir. Ancak bir üniversite öğrencisine göre eksilerde başlayacaksınız. Bu dengeyi ayarlamak için yaptığınız şeyleri seçmeye başlayacak, boşa zaman kaybetmemeyi ön planda tutacaksınız. Hele ki sosyallik anlayışınız güzel zaman geçirme, güzel yemekler yeme ve değerli insanlarla basit bile olsa değerli vakitler geçirmekse bu vakitler sizin için önemli hale gelecektir.

7- Uyku düzeni:

Hayatım boyunca hiç uyku düzenini yerine getirebilmiş bir insan değilim. Daha doğrusu şöyle düşünüyorum bunun düzenini kim belirliyor? Genel olarak uyumayı sevmiyorum. Zamanım boşa gitmiş hissiyatı veriyor. Uyku düzeni eğer vardiyalı çalışmıyorsanız rahatça kurabileceğiniz bir zaman dilimidir. Ben erken kalkmayı hayatının hiç bir aralığında sevmemiş biriyim.

Ne kadar uyanamadığım geç kaldığımda olsa büyük ölçüde neredeyse bir yıl sabahın beşinde kalkıp işe gittim. Erzurum şartlarını duymuş olabilirsiniz, dışarıda yaklaşık -25 civarı bir hava varken ve ev arkadaşlarım yeni oyundan kalkmış uyurlarken işe gittiğimi hatırlıyor her sabah gidişimde içimden sövmüyor da değildim.

Ama dönüp baktığımda her sabah gittiğimde bir düzen oturtmuş, sabahları güne yapmak istediğim şeyleri yaparak başlayıp, günlük işimi yaparak ardından okula ardından eve attığım zamanlar geçiriyorum. Ev sizin için çok değerli bir hale geliyor. Günün büyük bir kısmını dışarıda geçirdikten sonra eve dönmenin verdiği mutluluğu bir çok insan veremiyor.

8- İş hayatına atılan adım:

İş hayatına atılan ilk adım, küçük bir adımda olsa çalışma prensipleri, hedefler, görevler, stres altında çalışma, takım ilişkileri, insan ilişkileri, zorlukların altından kalkmak bazen de kalmak gibi bir çok tecrübeyi cebine koyup devam etme şansı yakalıyorsunuz. Bu saydığım yetkinliklerin bir çok eğitimi olmakla beraber hiç biri size bunları yaşamak gibi kazandırmayacağı da bir gerçek.

9- İş hayatınıza başladığınızda ki ilk önerim:

İşe ilk girdiğinizde aldığınız ilk maaştan önceki gelirinizi düşünün, aldığınız para onun on katı da olsa giderleriniz hep gelirlerinize göre şekillenecek ve bir kaç ay sonra gelenin gideni anca karşıladığını göreceksiniz. Bazen de karşılamadığına tanık olup ben eskiden nasıl geçiniyordum bile diyeceksiniz.

Yapacağınız ilk şey ilk aydan başlamak şartıyla bir yatırım aracı seçin ve hiç dokunmayacak şekilde kenarı para atın. En karlısı bence altın, bankalarda artık gram gram altın birikimi yapabileceğiniz uygulamalar bulunuyor. Siz o parayı hiç görmeden gidecek şekilde ayarlanabilirsiniz. Bunlara başlamanız yarın öbür gün işten çıkmak istediğinizde, işten çıkarıldığınız da ya da toplu paraya ihtiyacınız olduğu anda bir anda ilaç gibi yetişecektir. Ben yapamadım, hiç biriktirebilen biri olamadım ama olsaydım diyorum.

Unutmayın ki çalışan kazanır, elması kızarır.

Ne kadar zor gibi gözükse de, yapamayacağınızı düşünseniz de insan sınırlarını zorlamadan bilemez. Kötüye gideceğini düşündüğünüz derslerin dengeyi iyi kurabilirseniz öncekinden daha iyiye gittiğini görecek, bir yandan kendi paranızı istediğiniz gibi kullanmanın gururunu yaşarken bir yandan da karar alma, kararı uygulama mekanizmalarının kimseye bağlı olmadığını görünce kendinize olan öz güveninizin arttığını da bu şekilde görme şansı yakalayabileceksiniz.